จราจร ใกล้จลาจล

พฤติกรรมการเลือกซื้อรถยนต์มาใช้งานของผู้บริโภคในปัจจุบันนี้ เริ่มเปลี่ยนแปลงไปแล้วครับ ! จากเดิมที่เราคุ้นเคยกับประโยคอมตะที่ว่า "เปลี่ยนรถ เพราะซ่อมไม่ไหว" กลายเป็นว่าเดี๋ยวนี้ คนเรากำลังซื้อรถตามกระแสแฟชัน คันไหนที่ว่าดี ดีไซจ์นสวย ประหยัดน้ำมันได้มากกว่ารถเก่า เป็นต้องจดๆ จ้องๆ ที่จะหามาใช้งานทันที มันเหมือนกับกระแสแฟชัน การเปลี่ยนโทรศัพท์มือถือ สมัยนี้ ถ้าคุณใช้โทรศัพท์ที่มีหน้าจอธรรมดาขาวดำ หรือสีเดียว ถือว่าเชยสะบัด ยิ่งไม่มีกล้องถ่ายรูปในตัว จำนวนพิกเซลต่ำๆ ถ่ายภาพวีดีโอไม่ได้เสียงเรียกเข้าไม่เป็นไฟล์แบบ MP3 รับรองว่า งานนี้มีการโห่ฮา ตกเทรนด์กันไปดื้อๆ ผิดจากเมื่อก่อน รุ่นพ่อแม่เรา กว่าจะตัดสินเลือกซื้อรถยนต์ได้ในแต่ละครั้ง ตัดสินใจแล้ว ตัดสินใจอีก กลัวว่ารายได้ในครอบครัวไม่พอ เดี๋ยวลูกๆ จะเดือดร้อน แต่พอศอนี้ มนุษย์เงินเดือนส่วนใหญ่ มักจะใช้จ่ายเกินตัว ประกอบกับกระแสแฟชันต่างๆ โหมกันเข้ามา ทำให้ขาดการยับยั้งชั่งใจที่จะเลือกเฉพาะของที่จำเป็น และยิ่งมีภาระค่าใช้จ่ายต่างๆ รอบตัวสูงขึ้น ทั้งค่าน้ำมัน ค่า ไฟฟ้า ค่าน้ำประปา ค่าเทอมลูก และอีกจิปาถะ...เรากำลังยึดติดกับอะไรบางอย่างที่มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริง การเลือกซื้อรถเพื่อตอบสนองความอยาก เป็นสิ่งที่อันตรายมาก ผมมีเพื่อนบางคนเขาชอบเลือกรถตามแฟชัน พักก่อนชอบรถเอสยูวี เพราะดูเท่ ขับไปไหนต่อไหน มีคนชอบมอง แต่ไม่เคยได้ใช้ระบบขับเคลื่อนสี่ล้อ ที่มีอยู่ในรถ จนเมื่อไม่นานมันเปลี่ยนรถจากเอสยูวี มะรุมมะตุ้มกับรถพิคอัพ คอมมอนเรล พอทราบข่าวว่า จะมีรถรุ่นนั้น รุ่นนี้เปิดตัว ก็ติดตามข่าว และล่าสุดไปคว้ากระบะ วีโก คอมมอนเรล มาใช้กับเขาด้วย ส่งบ้างไม่ส่งบ้าง สุดแท้แต่จะเจรจาต่อรองกับไฟแนนศ์ ถ้าจะลงเอยด้วยวิธีนี้ มันเสี่ยง และไม่เข้าท่าโดยสิ้นเชิง เปลี่ยนรถตามแฟชัน ไม่ได้เปลี่ยนด้วยเหตุผลที่ต้องเปลี่ยนอย่างแท้จริง เช่น ครอบครัวใหญ่ขึ้น มีลูกเพิ่ม จำเป็นต้องใช้รถที่รองรับตรงนี้ได้ หรืออยากได้รถคันเล็กๆ ประหยัดน้ำมัน หาที่จอดรถได้ง่าย หรืออื่นๆ เป็นต้น ทุกวันนี้จำนวนรถยนต์ในบ้านเรามีปริมาณมหาศาล และปัญหารถติด กำลังเป็นโจทย์ข้อใหญ่ ช่วงต้นปีที่ผ่านมาผมใช้เวลาในการขับรถจากบ้านแถวชานเมือง มาส่งลูก และทำงานแถวรัชดาภิเษก ด้วยเวลาไม่เกิน 1 ชม. แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ใช่แล้ว ! ต้องใช้เวลาเพิ่มขึ้นอีกเกือบ 20 นาที ทั้งๆ ที่ความเร็วเฉลี่ย และระยะทางเท่าเดิม กลายเป็นว่าต้องออกจากบ้านเร็วขึ้น เพื่อจะได้ขับรถแบบไม่เครียด โดยเฉพาะเช้าวันจันทร์ วันอังคาร สถานการณ์รถติดไม่ใช่เรื่องที่จะคิดกันเล่นๆ และผมก็ยังไม่เคยเห็นรัฐบาลทำอะไรที่เป็นรูปธรรม มีแต่โม้ท่วมทุ่งว่าจะทำไอ้โน่นไอ้นี่ ยังไม่มีแม้แต่เงาลางๆ ของผู้รับผิดชอบ...ขนาดผู้ว่า ฯ กรุงเทพ ฯ ยังจนแต้มกับปัญหานี้ แก้ไม่ออก บอกไม่ถูก ปริมาณถนนกับจำนวนรถยนต์ มันไม่สมดุล เส้นทางต่างๆ ที่เปิดใหม่ ก็ยังไม่ครอบคลุม แถมยังมีการก่อสร้างบนถนนสายหลักๆ มาพ่วงท้ายอีก มันเลยทำให้รถติดต่อเนื่องเป็นใยแมงมุม ผมคิดว่าหน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องทั้งหมด น่าจะมาล้อมวงนั่งคุยกันถึงปัญหานี้แบบจริงจัง และควรมีมาตรการระบายรถจากถนนสายหลักให้เร็วขึ้น ระบบขนส่งมวลชนสมควรจะได้รับการเยียวยา เลิกโยนกันไปโยนกันมา จะเปิดเสรีรถตู้ จะปรับปรุงรถเมล์ด่วน หรือจะปรับปรุงผังการจราจร ลงมือได้แล้วเพราะถ้ายังเกี่ยงงอนไม่ทำ กลัวท่านผู้นำไม่เห็นผลงาน ปีหน้ารับรองว่า การเดินทางของคนกรุงเทพ ฯ คงต้องลำบาก และกระเสือกกระสนไม่ออก ถึงตอนนั้นเราคงต้องเผาผลาญน้ำมันกันเป็นว่าเล่น แล้วอย่างนี้จะช่วยชาติประหยัดได้อย่างไรละครับท่าน !