รุ่นนี้พอมีเหลือ
คนโปรดของผม
ผมก็เป็นอีกคนที่พอจะมีคำสารภาพในเรื่องส่วนตัวอยู่บ้าง แล้วก็อยากเอามาเปิดเผยให้มันสะใจเล่นเป็นเรื่องที่เกิดจากการประเมินและประมวลนักกีฬาในลมหายใจเข้า/ออกของผมล้วนๆ
คนแรกเป็นนักเทนนิสหญิงจากอินเดีย วัย 18 ปี ซาเนีย มีร์ซา (SANIA MIRZA) มีความเป็นสาวอินตะระเดีย อย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเอวจะขาดหายไปบ้างก็เป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่เพอร์เฟคไม่ได้โดยส่วนที่หายไปเธอก็มีส่วนเกินเข้ามาเติม เป็นความสมดุลทั้งหน้าอกและสะโพกเรียวขา
มีร์ซา มีใบหน้าคมตามแบบฉบับของสาวอินเดีย หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู และกำลังเจริญวัย
สำคัญที่สุด มีร์ซา ไม่ได้เป็นคนสวยอย่างเดียว ยังเก่งในการเล่นเทนนิสมืออาชีพอีกต่างหาก เพราะฉะนั้นการเดินทางเข้ามาสู่มาลอนเทนนิสของผู้หญิงสวยคนนี้ ผมถือว่าเหนือชั้นกว่า แอนนา คูร์นิโควาด้วยรายหลังนี้ค่อนข้างจะโดดเด่นไปทางสาวบนแคทวอล์ค
คนถัดมาเป็นนักฟุตบอลชาย พ่อยอดขมองอิ่ม เดวิด เบคแฮม ซึ่งผมขอแสดงความนับถือว่า เป็นผู้ชายที่ใช้ชีวิตของความเป็นผู้เป็นคนอย่างเต็มร้อย สาสมกับรายได้ที่ยอดชายมิดฟีลด์ หามาได้
จากการตามข่าว ผมสังเกตเห็นว่า เบคแฮม เป็นคนประเภท ชีวิตต้องการอะไร ปรารถนาอะไรแล้วต้องทะลุทุกเรื่องยกเว้นดาวกับเดือน
ลักษณะสำคัญของ เบคแฮม ที่ผมยอมหายใจเข้า/ออกคิดถึง ก็คือ ความรักและความอบอุ่นที่เขามีต่อครอบครัว มีให้กับแม่เสือสาววิคตอเรีย และลูกๆ อีเวนท์เด็ดๆ เป็นต้นว่า วันเกิดของเมีย พ่อเบคแฮมจัดให้ได้แบบไม่มีข้อตำหนิ
นักกีฬาคนต่อมา ผมชอบ เซเรนา วิลเลียมส์ เพราะทรงโตและทรงพลัง ความใหญ่โตของ เซเรนาสามารถปัดเป่าความคล้ำหายไปได้ และความมีพลังก็ทำให้เธอสามารถกลับคืนสู่สนามลูกสักหลาด
ผู้หญิงคนนี้ทำให้ผู้ชายอย่างผมอิจฉาหมาตัวน้อยที่ชื่อ "แจคกี" ในฐานะมันเป็นของเล่นโปรดปรานของเซเรนา มองภาพไม่ออกว่านาทีแห่งความใกล้ชิดระหว่างหมากับสาวทรงโตจะเป็นห้วงมหรรณพเปี่ยมล้นไปด้วยน้ำแห่งความสุขสักเท่าใด
เซเรนา สวยแค่ไหน ไม่ต้องอธิบายมาก คำตอบอยู่ที่ว่าหล่อนจะได้เล่นหนัง "เอกซ์แมน 3" ให้ฮอลลีวูดหรือเปล่าเท่านั้น
คนถัดมา เป็นนักปั่นจักรยาน แลนศ์ อาร์มสตรอง เจ้าของแชมพ์ TOUR DE FRANCE อันยาวนานขณะนี้ก็ยึดตำแหน่งแชมพ์ 7 สมัยแบบไม่พลิกลอค
ลักษณะพิเศษที่ผมหลงใหลคือ เรี่ยวแรงในการปั่นจักรยานทำให้ได้ครองแชมพ์หลายสมัย เพราะ "ตูร์ เดอ ฟรองศ์" แต่ละปี มีความโหดแค่ไหนทุกคนรู้ แต่พ่อหอก (แลนซ์) ไม่รู้เอากำลังวังชาที่ไหนมาปั่น
ผู้ชายซอยถี่ยิบชนิดไม่หมดแรงลากยาวได้เป็นกิโลๆ แบบนี้ ผมเชื่อว่านอกจากผู้ชายอย่างผมจะชื่นชอบแล้ว ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็ต้องโหยหาละครับ
นักกีฬาในใจผมระยะครึ่งปีนี้อีกคน เป็นลูกครึ่ง พ่อเป็นอเมริกันแม่เป็นคนไทย ก็ไม่ใช่ใครละครับเขาคือไทเกอร์ วูดส์-เจ้าเสือน้อย แชมพ์ บริทิช โอเพน 2005 สนามเซนต์ แอนดรูวส์ โอลด์ คอร์ส ที่สกอทแลนด์
ผู้ชายอย่าง ไทเกอร์ วูดส์ ควรเป็นต้นแบบความมุ่งมั่น เขาเลือกทางเดินแห่งชีวิตมาแต่เล็ก และไม่เคยเปลี่ยนแปลง เลือกการตีกอล์ฟก็มุ่งมั่นอยู่แต่เรื่องเดียว
เรียกว่ารัก-ชอบอย่างไหน ก็มุ่งมั่นเอาให้มันทะลุปรุโปร่งแตกฉานเป็นยอดเซียนไปเลย ลักษณะสำคัญผู้ชายที่แม่นหลุมแบบนี้ รับประกันซ่อมเตียงฟรี-สาวนางแบบหลงใหลทุกเหลี่ยม
นักกีฬาคนที่หกในใจของผม ขอยกให้กระทาชาย อาเดรียน มูตู ผู้มีตำนานเพลงเตะสะท้านโลกวัย 25 ปี เป็นนักเตะที่เชลซี โดยกุนซือมูรินโญ ซื้อตัวมาในราคา 15.8 ล้านปอนด์
มูตู เป็นข่าวดังและค่อนข้างชอควงการแฟนบอลเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว เพราะยอมรับกับเอฟเอว่าได้เสพโคเคน ถูกแบนเป็นกล้วยทับทุกวันนี้ ไม่มีสนามให้บรรเลงเพลงแข้ง
มูตู สอนให้ผมรู้ว่า ผู้ชายมีสิ่งจำเป็นของชีวิตไม่ใช่ด้านอาชีพเพียงด้านเดียว การเสพยาเสพติดของเขามีวัตถุประสงค์อย่างไรไม่ชัดเจน แต่อย่างหนึ่งที่ได้รับการเปิดเผยคือ การเที่ยวผู้หญิง และเรื่องนี้ถูกเปิดโปงโดยผู้หญิงที่ถูก มูตู นอนด้วย
ลักษณะสำคัญของ มูตู เขาเป็นผู้ชายประเภทขุนศึกโรมัน โปรดปรานการขับรถเทียมม้าศึกคราวละ 2 ตัวเป็นอย่างต่ำ ศักยภาพ 1 รุม 2 ของ มูตู ผมขอแสดงความนับถือครับ
โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ นักเทนนิสมหัศจรรย์มือวางอันดับ 1 ของโลก แชมพ์ยูเอสโอเพน สองสมัยติดต่อกันเป็นนักกีฬาคนถัดไปในใจผม "เฟดเอกซ์" เป็นนักกีฬามหัศจรรย์อย่างแท้จริง ความเป็นนักหวดสักหลาดของชาวสวิสคนนี้ สร้างความตื่นใจให้แก่แฟนเทนนิสอย่างผม ต่างกว่าทุกคน ทุกแมทช์
"เฟดเอกซ์" มีความสุภาพเรียบร้อยค่อนข้างมากกว่าที่จะแสดงอารมณ์บูดเปรี้ยว เมื่อการตีของเขาไม่เป็นไปตามคาดหวัง เขามีสไตล์การเล่นที่เป็นเอกลักษณ์โดยเฉพาะไม่ซ้ำใคร หลากหลายในลีลาจนไม่น่าเชื่อว่า สุภาพบุรุษจะมีเหลี่ยมคมซุกซ่อนได้อย่างมิดชิดเช่นนั้น
แต่กระนั้นเพลงหวดลูกสักหลาด กับเพลงเฉพาะกิจของลูกผู้ชาย ผมมั่นใจว่าบทเพลงหลังสร้างความประทับใจแฟนสาวของเขามากกว่าบทเพลงแรกของชีวิตและขอบันทึกแฟนสาวของเขาไว้ด้วยในที่นี้ว่าเธอคือผู้หญิงที่น่ารัก และดูเป็นสุภาพสตรีแห่งความอ่อนหวาน ไม่มีริ้วรอยแห่งความเป็นสาวสมัยใหม่หรือเป็นแฟนของนักเทนนิสมืออาชีพระดับโลกแต่ประการใด
นักกีฬาคนถัดมา มาเรีย ชาราโปวา นักหวดลูกสักหลาดสาวอีกคนวัย 19 ปี สายเลือดรัสเซียนอกจากเป็นนักกีฬาคนโปรดของผมแล้ว ยังเป็น "นางฟ้าของลอนเทนนิส" อีกด้วย
ผมรู้สึกแปลกใจในสถิติรัสเซีย ผลิตนักเทนนิสติดอันดับโลกมากมาย ปั่นผลผลิตด้วยความเร็วและความแน่นอน ดูประหนึ่งเหมือนหลุดไหลลื่นออกมาจากเครื่องพิมพ์ภาพดิจิทอล โดยเฉพาะนางฟ้าคนนี้ติดมือวางอันดับ 2 ของโลกได้อย่างรวดเร็ว และทำท่าว่าจะครองอันดับไปอีกนาน
ชาราโปวา อดีตแชมพ์ วิมเบิลดัน 2004 มีความสวยได้ระดับนางแบบ โดยลักษณะหุ่นเพรียวลมนมไข่ดาวของเธอ สามารถสู้กับสาวอกโตอย่างไม่ต้องก้มหน้าอายฟ้า
ผมติดใจความเรียบง่ายเป็นธรรมชาติของสาวน้อยผู้นี้ การแสดงออกเป็นความน่ารักน่าเอ็นดูทั้งในยามที่เธอคว้าแชมพ์ แกรนด์สแลม และจังหวะที่เธอหวด งานพาร์ทีวันเกิดครบ 18 ปี มีแขกเชิญร่วมด้วยมากกว่า 500 คน โดยมีผมคนหนึ่งร่วมด้วยทางความฝัน
คนถัดมาเป็นคนเก่าและแก่ของผม เขาคือ เปเล เป็นนักกีฬาผิวดำในใจของผมมาตลอด ถึงเดี๋ยวนี้ผมก็ยังยกนิ้วให้เขาอยู่ในลมหายใจ ไข่มุกดำเปเล เป็นนักกีฬาที่ผมอยากให้นักกีฬาคนอื่นๆ ได้เลียนแบบไว้มากๆ ในด้านการทำคุณงามความดีให้แก่สังคม
คนที่ดังแล้วเป็นคนลืมโลก ลืมก้อนดินก็เป็นคนไม่น่าได้รับความเคารพนับถือ
คนที่สิบสุดท้าย เป็นนักกีฬาจากลอนเทนนิสอีกนั่นแหละ คิม ไคลจ์สเตอร์ส ขณะนี้กำลังท้าทายความสามารถที่จะเรียกทุกสิ่งในสนามลูกสักหลาดกลับมาเป็นของเธออีกครั้ง หลังจากที่ต้องเว้นวรรคไปเพราะอาการบาดเจ็บ ล่าสุดเธอก็สามารถคว้าแชมพ์ แกรนด์สแลม ยูเอสโอเพน 2005 เรียบร้อยเฆี่ยนสาวใหญ่หน้าสูงอายุสายเลือดแดนน้ำหอมอย่าง แมรี เพียร์ซ ไปอย่างไม่ยาก
สาวเต็มตัวคนนี้ผมดูทีไรก็ต้องอิจฉา อดีตบอยเฟรนด์-เลย์ทัน ฮิวอิทท์ นักหวดลูกสักหลาดชาวออสเตรเลีย ผู้ซึ่งในวันนี้มีแฟนใหม่เรียบร้อย ดูเก๋ไก๋ วัยรุ่นปราดเปรียวเพรียวนมมากกว่า ไคลจ์สเตอร์ส
วันหนึ่งไม่รู้อีหนู ไคลจ์สเตอร์ส ทำท่าไหน พลาดท่าเสียทีเปิดโอกาสให้ช่างภาพปาปาราซซี แอบถ่ายภาพขณะเธอเปลือยกายล่อนจ้อน นอนหงายผึ่งรับแสงแดดอยู่กับหาดทรายหราบนหน้าหนังสือพิมพ์เป็นโอกาสให้ผมได้เห็นและต้องตัดเก็บติดฝาห้องทำงานหน้าเครื่องคอมพ์
แต่ละวันที่ผมนั่งหน้าคอมพ์เพื่อทำงาน ผมก็ต้องชำเลืองมองดูเธอบนผนัง ดูเม็ดทรายที่และเล็มบนแก้มสะโพกของเธอ พร้อมกับหักอกตัดใจคำนวณเล่นๆ ว่ามีเม็ดทรายสักกี่เม็ดที่มันซุกซนได้ซุกไซ้แข้งขาของเธอ แต่ผมก็ยังนับไม่สำเร็จ เพราะลงมือนับทีไรมันสับสนทุกครั้ง แล้วก็ต้องขึ้นต้นนับหนึ่งใหม่ทุกที
ABOUT THE AUTHOR
ไ
ไก่อ่อน
นิตยสาร 417 ฉบับเดือน พฤศจิกายน ปี 2548
คอลัมน์ Online : รุ่นนี้พอมีเหลือ