อูเบอร์

ผมไม่เคยใช้บริการอูเบอร์ในเมืองไทย เพราะกลัวถูกคนขับ แทกซีพันธุ์ดุดักตีหัว โทษฐานที่รักความสะดวกสบาย และไม่ยอมรับการปฏิเสธผู้โดยสารด้วยเหตุผล แกสหมด หรือต้องรีบไปส่งรถ

แต่ตลอด 10 วันที่อยู่ในอังกฤษไม่ว่าจะในเมืองหลวงอย่าง ลอนดอน หรือเมืองเล็กเมืองน้อยอย่าง ลิเวอร์พูล ลีดส์ ยอร์ค ผมเรียกใช้แต่อูเบอร์ เพราะทั้งสะดวก และประหยัด   เมื่อกลางปีที่แล้ว มีข่าวว่า สำนักงานขนส่งของลอนดอนไม่ยอมต่อใบอนุญาตประกอบกิจการให้อูเบอร์ แต่ดูเหมือนอูเบอร์จะชนะการอุทธรณ์ ด้วยแรงสนับสนุนจากผู้ใช้บริการเกือบ 4 ล้านคน ทำให้ทุกวันนี้ ทั้งคนท้องถิ่น และนักท่องเที่ยว ยังสามารถกดเรียกอูเบอร์ผ่านแอพพลิเคชันได้ตามปกติ   มองในมุมของผู้บริโภค ผมไม่แปลกใจที่บริการรถรับจ้างของอูเบอร์จะได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม เพราะเราสามารถเรียกรถ และเลือกขนาดรถที่ต้องการได้ง่ายๆ ด้วยแอพในมือถือ   ฉะนั้น ผู้โดยสาร จึงแทบไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงจิ้มโทรศัพท์สองสามที แล้วรอไม่เกิน 5 นาที ราชรถก็จะมาเกยถึงที่ แถมยังตัดค่าโดยสารผ่านบัตรเครดิท ไม่ต้องเตรียมเงินสดไว้จ่ายให้ยุ่งยาก   ที่สำคัญ นอกจากค่าโดยสารจะถูกกว่าค่าแทกซีแล้ว ถ้าไปกันหลายคน ราคาเฉลี่ยยังถูกกว่านั่งอันเดอร์กราวน์ดด้วยซ้ำ ยิ่งมีสัมภาระมาก ยิ่งสะดวก ไม่ต้องลากกระเป๋าหนักอึ้งไปขึ้น/ลงรถไฟ   ส่วนเรื่องความปลอดภัย ไม่ยืนยัน แต่คนขับอูเบอร์ทุกคนที่ผมเจอ ล้วนช่างพูดช่างคุย และยินดีให้บริการนักท่องเที่ยวอย่างเต็มที่   ข้อเสียประการเดียวที่พบ คือ ถ้าปล่อยให้พี่อูเบอร์รอ เราจะโดนชาร์จค่าเสียเวลาทันที ดังนั้นพาตัวเองไปอยู่ในพิกัดที่ต้องการขึ้นรถหรือใกล้เคียงมากๆ เสียก่อนจึงค่อยเรียก เพราะอูเบอร์คันที่เร็วที่สุดอาจมาหาคุณภายใน 2 นาที !   อย่างไรก็ตาม ถึงอูเบอร์จะดีขนาดนี้ แต่เมื่อมองในมุมของคนขับแทกซีทั่วโลกที่ถูกแย่งอาชีพจนเกลียดอูเบอร์เหมือนกันหมด ผมก็พอเข้าใจ และเห็นด้วยว่า เป็นหน้าที่ของรัฐบาลทุกประเทศ ที่จะกำหนดกรอบกติกาให้ทั้งสองฝ่ายอยู่ร่วมกันโดยประชาชนได้ประโยชน์สูงสุด