"นี่ละพี่ไทย !"

บอกตามตรง เซ็งกับบ้านเมืองเรา วันนี้นักการเมือง ผู้บริหารบ้านเมือง ล้วนแล้วแต่ "ฟัดกัน" เรื่อง "รัฐธรรมนูญ" อะไรนั่น ไม่มีหยุด   ทำราวกับไม่มีรัฐธรรมนูญอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วประเทศไทยจะล่มสลาย นักการเมืองเพียงกระหยิบมือ ไม่มีที่ยืน ไม่ได้สวมหัวโขน มันแสนประหลาดในโลกนี้   หันไปดู "จีน" แผ่นดินใหญ่ สิงคโปร์ แทบไม่สนใจรัฐธรรมนูญ เขาปกครองตามรูปแบบที่ฝรั่งกล้าท้วงติงไหมล่ะ ว่าไม่ประชาธิปไตย เขาไม่บ้าบอนั่งท่องคำว่า "ประชาธิปไตย" ตลอดเวลา   แล้วไง จากชาวไร่ชาวนา ทุกวันนี้สหรัฐอเมริกาตาค้าง จีนพัฒนาก้าวกระโดดทุกๆ ด้าน มีแม้กระทั่งสถานีอวกาศ อาวุธยุทโธปกรณ์ไฮเทค และอื่นๆ ให้โลกตะลึงตลอดเวลา   ไทยนะเหรอ ข้าจะบรรจงเขียน คุณรัฐธรรมนูญ ให้มันเลิศเลอ ยังไงก็ต้องเขียน เอาที่มันรวบรัด ผลักดันบ้านเมืองไปได้อย่างสงบ รีบด่วน ไม่เอา ลงท้ายนั่งกัดกันจนถึงชาติหน้า ไม่มีใครยอมใคร   ประชาชนคนไทยพลอยเป็นไปด้วย ไม่มีรัฐธรรมนูญ ทำราวกับจะกิน ขี้ ปี้ นอน ทำมาหากิน ให้ประเทศก้าวหน้าไม่ได้ เซ็งจริงๆ   มาดูคดีที่จำเลยโชคดี มีรออาญาให้ ซึ่งไม่ง่ายนัก หากขับขี่รถมอเตอร์ไซค์ ลงสะพานแล้วซัดคนเดินถนน ที่อยู่ข้างๆ รถตู้ จนตายคาที่   "นายบุญจังจัง" ควบรถจักรยานลงสะพานแบบไม่ยั้ง แล้วอัด "นายอึดมาก" ซึ่งเดินเห็นตัวตะคุ่มๆ ข้างรถตู้ เพราะไฟไม่สว่างพอ นายอึดมาก อึดไม่ไหว นอนตายคาถนน ส่วน นายบุญจังจัง สลบ ไม่ใช่แค่นั้น "นายเข้าเป้า" ขี่รถมอเตอร์ไซค์ตามหลัง นายบุญจังจัง จึงผสมโรง เหยียบ นายอึดมาก ที่เป็นศพอยู่บนถนนนั้นด้วย แต่ นายเข้าเป้า ไม่เจ็บมาก   โน่น ไปเจอกันที่ศาล อัยการฟ้องนักบิดทั้งคู่ ข้อหาประมาททำให้คนตาย "นางสู้ไหว" แม่ของ นายอึดมาก จ้างทนาย ยื่นคำร้องขอเป็นโจทก์ร่วมกับอัยการ ศาลโอเค   จำเลยพากันรับสารภาพ กะกินของถูก ศาลชั้นต้นตัดสินเอาผิดทั้งคู่ จำคุกคนละ 4 ปี ปรับคนละ 15,000 บาท รับลดกึ่ง จำคุก 2 ปี ปรับ 75,000 บาท โทษจำคุกรอลงอาญา 2 ปี   นางสู้ไหว จ้างทนายยื่นอุทธรณ์ ไม่ให้ลูกชายตายฟรี ขณะนี้อัยการหลบฉาก   ศาลอุทธรณ์เล็งดูคดีนี้แล้ว ไม่ราข้อ ถือว่าคนตายทั้งที ลงโทษนิดๆ หน่อยๆ ได้ไง ใครจะเข็ด พิจารณาแล้ว พิพากษาแก้ ลงโทษจำคุกคนละ 2 ปี ไม่รอลงอาญา ไม่ปรับ ติดตะรางลูกเดียว   นายเข้าเป้า ซึ่งขี่รถตามหลัง นายบุญจังจัง มีสตางค์ จ้างทนายยื่นฎีกา ส่วน นายบุญจังจัง ทำท่าจะยอมติดคุก   ศาลฎีกาเพ่งดูคดีนี้ด้วยความปรานีตามประสาคนมีอายุ แล้วชี้ขาดว่า   แม้จะเกิดเหตุจากความประมาทของ นายบุญจังจัง และ นายเข้าเป้า แต่ศาลมองว่าไม่ร้ายแรงนี่นา ขณะที่ นายเข้าเป้า พยายามบรรเทาความเสียหาย ชดใช้เงินบางส่วน เมื่อจำเลยทั้งคู่ไม่เคยติดคุกมาก่อน มีงานการทำ มีภาระเลี้ยงดูครอบครัว จึงปรานีรอการลงโทษ นายเข้าเป้า ซะเลย   อีกอย่างคดีนี้ข้อเท็จจริงเดียวกัน แม้ นายบุญจังจัง ไม่ได้ยื่นฎีกา ตั้งหน้าเข้าคุก 2 ปี แต่ นายบุญจังจัง ก็จ่ายเงินตั้ง 30,000 บาท สภาพเหมือน นายเข้าเป้า ศาลให้รอการลงอาญาไว้ 2 ปี มีคุมประพฤติ สบายไป   อันที่จริงเมื่อคำนึงถึงการสูญเสียชีวิต ตัวเขาและคนในครอบครัวต่างหวงแหน ย่อมรับไม่ได้กับการล้มหายตายจาก เกิดความทุกขเวทนา เกิดความเดือดร้อนต่างๆ ตามมาแน่ๆ   แต่วิถีไทยๆ มักคิดง่ายๆ "ตายแล้วตายไป" ทำอะไรไม่ได้ การลงโทษผู้ฆ่าคนบนถนน จึงไม่สู้กระไรนัก การหลาบจำ การเพิ่มความระมัดระวังของพวกเรา จึงหย่อนยาน ยังไงก็เล็งเรื่อง   "รอลงอาญาละว่ะ"   ครับก็แล้วแต่...   จากคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 7352/2549