หมาป่าในคราบลูกแกะ

“รุฟ” (RUF) ชื่อสำนักตกแต่งคู่บุญค่ายกบมหาภัย “โพร์เช” (PORSCHE) จากเยอรมนีมาช้านาน โดยรถที่ติดตรา “รุฟ” สามารถการันตีสมรรถนะที่เหนือกว่า โพร์เช คันอื่นๆ โดยเฉพาะ “เจ้าวิหคเหลือง” หรือ YELLOWBIRD ปี 1987 รถในตำนานแห่งทศวรรษที่ 80 ที่ยังโด่งดังจนถึงทุกวันนี้

“วิหคเหลือง” เป็นชื่อเล่นที่นักทดสอบรถยนต์ในสหรัฐอเมริกาตั้งให้แก่ รุฟ ซีทีอาร์ (RUF CTR) ที่ย่อมาจากคำว่า GROUP C, TURBO และ รุฟ สีเหลืองที่พวกเขาทดสอบ ด้วยเหตุที่ว่า เสียงจากโบลว์ออฟฟ์วาล์วนั้น ฟังดูคล้ายเสียงร้องของนก คานารี สีเหลือง ซึ่งเหมือนกับสีรถคันที่ทดสอบนั่นเอง แต่แค่สีเหลืองสวย และมีเสียงไพเราะ คงจะไม่สามารถสร้างตำนานอะไรได้ แต่สิ่งที่ทำให้ เจ้าวิหคเหลือง เป็นตำนาน คือ สมรรถนะนั่นเอง   ในช่วงเวลานั้น รุฟ ตั้งเป้าจะสร้างรถที่มีพื้นฐานจาก โพร์เช 911 ให้เป็นรถที่วิ่งเร็วที่สุดในโลก โดยลำดับแรกที่พวกเขาทำ คือ การเลือกแบบตัวถัง โดยไม่เลือกตัวถัง 911 เทอร์โบ รหัส 930 ที่มีตัวถังกว้าง เพราะมองเห็นว่าที่ความเร็วสูงเกิน 300 กม./ชม. ค่าสัมประสิทธิ์แรงต้านอากาศ (DRAG COEFFICIENT) จะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับรถที่ด้านท้ายผายออกอย่างรุ่น เทอร์โบ ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะซื้อตัวถังเปล่าของรุ่น คาร์เรรา ที่ผอม และต้านลมน้อยกว่ามาเป็นพื้นฐาน แต่ก็ได้ดัดแปลงตัวถังด้านท้ายให้ผายออกเล็กน้อย สำหรับช่องดูดอากาศทรง NACA DUCT บริเวณเหนือซุ้มล้อหลัง เพื่อระบายความร้อนให้ชุดอินเตอร์คูเลอร์   ลำดับต่อไป เพื่ออัตราเร่งที่รวดเร็วที่สุด น้ำหนัก คือ ปัจจัยสำคัญที่ต้องจัดการ รุฟ ได้แทนที่ชิ้นส่วนตัวถังด้านนอกที่ไม่ได้เป็นส่วนโครงสร้างรับแรง อาทิ ประตู ฝากระโปรงหน้า/หลังที่เป็นเหล็ก ด้วยโลหะที่เบากว่าอย่าง “อลูมิเนียม” รวมถึงถอดกันชนหน้าที่แข็งแรง แต่หนักอึ้ง (บ้านเราเรียกรุ่น กันชนย่น) แล้วแทนที่ด้วยกันชนไฟเบอร์กลาสส์ชิ้นเดียว ที่มีน้ำหนักเบา และลู่ลมกว่า ซึ่งช่วยลดน้ำหนักลงไปได้กว่า 200 กก. แต่ขณะเดียวกันก็เพิ่มความปลอดภัยให้ผู้ขับขี่ และผู้โดยสารด้วยการติดตั้งโคลงค้ำ (ROLL CAGE) ด้านในห้องโดยสาร สรุปแล้วรถทั้งคันมีน้ำหนักเพียง 1,150 กก. เท่านั้น  

• กว่า 30 ปีที่แล้ว เจ้าวิหคเหลือง ได้สร้างสถิติที่น่าทึ่ง สามารถทำอัตราเร่งจาก 0–100 กม./ชม. ในเวลาเพียง 4.0 วินาที เร็วกว่ารถคันใดในขณะนั้น จะแพ้ก็แต่เพียง โพร์เช 959 เท่านั้น

  ขุมพลังก็ได้นำเครื่องยนต์บอกเซอร์ 6 สูบ ความจุ 3.2 ลิตร ระบายความร้อนด้วยอากาศ ที่มีแรงม้า 231 แรงม้า มาพัฒนาต่อยอด เพิ่มความจุเป็น 3.4 ลิตร และพ่วงด้วยเทอร์โบคู่ รุฟ เคลมอย่างถ่อมตัวว่า รถของเขามีแรงม้าสูงสุด 469 แรงม้า และแรงบิดสูงสุด 56.4 กก.-ม. (ทดสอบกันเองโดยบุคคลภายนอก พบว่ามีกำลังสูงสุดมากกว่า 500 แรงม้า)   เมื่อแรงม้าเพิ่มขึ้น ปัญหาต่อมาที่ต้องแก้ไข คือ ระบบส่งกำลัง เพราะ โพร์เช คาร์เรรา รุ่นที่เป็นพื้นฐานของเจ้าวิหคเหลือง ใช้เกียร์ธรรมดา 5 จังหวะ แต่เกียร์ลูกนี้ไม่สามารถรองรับกำลังเครื่องยนต์ที่แรงขนาดนั้นได้ ส่วนเกียร์ของรุ่นเทอร์โบ ในเวลานั้นแม้จะแข็งแรงกว่า แต่ก็เป็นเกียร์ธรรมดา 4 จังหวะ ทางออกของปัญหานี้ จึงจำเป็นต้องสร้างเกียร์ธรรมดา 5 จังหวะ ขึ้นใหม่ทั้งลูก ซึ่งช่วยให้พวกเขาสามารถเลือกอัตราทดได้เหมาะสมกับเครื่องยนต์ที่พัฒนาขึ้นใหม่ด้วยนั่นเอง   เมื่อรวมทุกอย่างเข้าไว้ด้วยกัน เจ้าวิหคเหลือง ได้สร้างสถิติที่น่าทึ่ง สามารถทำอัตราเร่งจาก 0–100 กม./ชม. ในเวลาเพียง 4.0 วินาที เร็วกว่ารถคันใดในขณะนั้น จะแพ้ก็แต่เพียง โพร์เช 959 เท่านั้น สิ่งที่สร้างตำนาน คือ การเป็นรถที่เร็วที่สุดในโลกยุคนั้น ด้วยความเร็วสูงสุดถึง 342 กม./ชม. !  

• มันถึงเวลาแล้วที่จะสร้างรถที่เป็นสุดยอดแนวคิดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง และคำตอบ ก็คือ “วิหคเหลือง” ซีทีอาร์ รุ่นปี 2017 ที่ถ่ายทอดบุคลิก และหน้าตาของรุ่นปี 1987 ราวกับเป็นพี่น้องคลานตามกันมา

  30 ปีผ่านไป รุฟ ได้พัฒนา โพร์เช ให้มีสมรรถนะสูงขึ้นอีกหลายรุ่น แต่ยังไม่มีคันไหนเข้าขั้นอมตะเมื่อเทียบกับ “วิหคเหลือง” ได้ พวกเขาเห็นว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะสร้างรถที่เป็นสุดยอดแนวคิดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง และคำตอบ ก็คือ “วิหคเหลือง” ซีทีอาร์ รุ่นปี 2017 ที่ถ่ายทอดบุคลิก และหน้าตาของรุ่นปี 1987 ราวกับเป็นพี่น้องคลานตามกันมา   หากมองดูเผินๆ รถทั้ง 2 คัน คือ รุ่นปี 1987 และ 2017 ก็หน้าตาเหมือนๆ กัน แต่ต้องไม่ลืมว่า โพร์เช ในยุคปัจจุบัน ไม่ทำรถหน้าตา และขนาดตัวกะทัดรัดแบบนั้นอีกแล้ว ดังนั้น การจะนำเอารถรุ่นปัจจุบันมาแปลงเป็นรถรุ่นปี 1987 หรือการไปเอาโครงรถรุ่นเก่ากว่า 3 ทศวรรษ มาทำใหม่ให้ดีกว่าเดิมย่อมเป็นแนวคิดที่ผิดเพี้ยนอย่างแน่นอน   คำตอบของ รุฟ ทำอย่างไรให้รถหน้าตาเหมือนกับรุ่นปี 1987 ให้มีสมรรถนะสูงขึ้นมาได้ โดยใช้สูตรเดิม คือ ส่วนผสมทางด้านอากาศพลศาสตร์ เพื่อลดน้ำหนัก และเครื่องยนต์สมรรถนะสูงที่ลงตัว   ด้านอากาศพลศาสตร์นั้น รุฟ ได้เลือกรูปทรงของรุ่น 964 ซึ่งใหม่กว่าของรุ่นปี 1987 ขึ้นมาอีกเจเนอเรชัน แต่ยังคงสัดส่วนของรถรุ่นระบายความร้อนด้วยอากาศที่คนหลงใหล แต่ขณะเดียวกันก็ใส่ลูกเล่นของรถสมัยใหม่เข้าไป อาทิ มือจับประตูที่สามารถหดซ่อน และเรียบไปกับพื้นผิวตัวรถได้   ด้านการลดน้ำหนัก เพื่อเพิ่มสัดส่วนแรงม้าต่อน้ำหนัก ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญที่สุดของรถคันนี้ อย่างที่กล่าวไปแล้ว โพร์เช รุ่นปัจจุบันนั้นมีขนาดใหญ่ และสลับซับซ้อน แต่ขับง่าย ผ่อนคลาย สไตล์แอร์เย็น เพลงเพราะ ซึ่งสวนทางกับสิ่งที่ รุฟ ต้องการ นั่นคือ ประสบการณ์การขับขี่แนว “อนาลอก” หรือความรู้สึกที่สัมผัสได้ของมนุษย์ และจักรกลสไตล์ ซูเพอร์คาร์ ที่บังคับควบคุมโดย ซูเพอร์แมน ที่ไม่ต้องการความไฮเทค และความฟรุ้งฟริ้งของรถในยุคดิจิทอล  

• หัวใจสำคัญของโครงสร้างนี้ คือ ห้องโดยสารที่ขึ้นรูปแบบคาร์บอนโมโนคอกที่ต้านทานการบิดได้สูงเทียบเท่า แฟร์รารี ลาแฟร์รารี เลยทีเดียว

  ดังนั้น เพื่อให้ได้มาซึ่งรูปทรงสไตล์ย้อนยุคของรุ่น 964 พวกเขาตัดสินใจ ไม่ใช้ชิ้นส่วนใดๆ จาก โพร์เช ในการขึ้นรูปตัวถัง แต่เลือกที่จะแทนที่ตัวถังเหล็กเดิมทั้งหมดด้วยวัสดุ “คาร์บอนไฟเบอร์” ประกอบเข้ากับโครงเฟรมท่อเหล็กที่ถูกออกแบบให้รับแรงกระแทก โดยหัวใจสำคัญของโครงสร้างนี้ คือ ห้องโดยสารที่ขึ้นรูปแบบคาร์บอนโมโนคอค (CARBON MONOCOQUE TUB) ที่ต้านทานการบิดได้สูงเทียบเท่า แฟร์รารี ลาแฟร์รารี เลยทีเดียว แต่ถึงกระนั้น ห้องโดยสารของ วิหคเหลือง ปี 2017 ก็ยังคงใช้แผงหน้าปัดของรถรุ่นปี 1987 อยู่เช่นเดิม เรียกว่า เทคโนโลยีขัดแย้งกับหน้าตามาก   การออกแบบช่วงล่าง ก็ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ของรถคันนี้ ที่แตกต่างไปจากรุ่นปี 1987 ด้วยเช่นกัน เนื่องจากไม่ได้ใช้แผนแบบโครงสร้างร่วมกับรถรุ่น 911 เลย จึงทำให้วิศวกรสามารถเลือกแทนที่ ระบบช่วงล่างหน้าแบบ “แมคเฟอร์สันสตรัท” และช่วงล่างด้านหลังแบบ ?“มัลทิลิงค์” ที่สลับซับซ้อน มาเป็นการใช้ระบบช่วงล่างแบบระบบ PUSH-ROD ทั้งเพลาหน้า และเพลาท้าย อันเป็นแนวทางเดียวกับที่ ซูเพอร์คาร์ชั้นนำเลือกใช้ ซึ่งในระบบนี้จะวางชอคอับแนวนอน เนื่องจากรูปแบบนี้สามารถ ลดน้ำหนักแขวน (UNSPRUNG WEIGHT) ส่งผลดีกับการตอบสนองที่ฉับไว นอกจากนั้น ยังทำให้จุดศูนย์ถ่วงของรถต่ำลงอีกด้วย เรียกได้ว่า เรื่องการออกแบบช่วงล่าง “วิหคเหลือง” ได้ก้าวผ่านข้อจำกัดเดิมๆ ของ “โพร์เช” ไปจนหมดสิ้นแล้ว เพราะมัน คือ รถแข่งดีๆ นี่เอง   สรุปง่ายๆ คือ ชิ้นส่วนตัวถังของรถคันนี้เป็นของ รุฟ ล้วนๆ แม้จะมีหน้าตาเหมือน โพร์เช รหัสตัวถัง 964 แต่ไม่มีอะไรใช้ร่วมกันได้เลย และผลลัพธ์ที่ได้ คือ น้ำหนักรวมตัวรถเพียง 1,200 กก. โดยมีอัตราส่วนน้ำหนัก/แรงม้า เพียง 1.56 กก./แรงม้า เท่านั้น   สำหรับสมรรถนะจากขุมพลัง โพร์เช ยุคใหม่หันมาใช้ระบบขับเคลื่อนสุดไฮเทค ที่มาพร้อมระบบตัวช่วยมากมาย แต่ “วิหคเหลือง” เลือกจะสร้างรถที่มีความเรียบง่าย ในสไตล์รถแข่ง แน่นอนว่ามันใช้เครื่องยนต์บอกเซอร์ 6 สูบ ความจุ 3.6 ลิตร ระบายความร้อนด้วยน้ำของ โพร์เช ยุคใหม่ ที่ได้รับการปรับทูนให้มีกำลังสูงสุดถึง 710 แรงม้า แรงบิดสูงสุด 89.7 กก.-ม. แต่เพื่อให้ได้ประสบการณ์ขับขี่แบบแอนาลอก พวกเขาเลือกที่จะส่งกำลังผ่านเกียร์ธรรมดา 6 จังหวะ ไปยังล้อหลังล้วนๆ (ไม่มีระบบขับเคลื่อน 4 ล้อ มาช่วยแต่อย่างใด) แต่กระนั้นก็ยังสามารถทำอัตราเร่ง 0-100 กม./ชม. ใน 3.5 วินาที และความเร็วสูงสุดที่ 360 กม./ชม.   หากคุณชอบแนวคิด “ประสบการณ์ขับขี่แบบแอนาลอก” ที่ว่ามาทั้งหมดนี้ แต่ไม่ได้ต้องการความแรงระดับ 710 แรงม้า ก็สามารถเลือกรุ่น “ไม่มีเทอร์โบ” ได้ นั่นคือรุ่น เอสซีอาร์ ที่เป็นเครื่องยนต์บอกเซอร์ 6 สูบ ความจุ 4.0 ลิตร ระบายความร้อนด้วยน้ำ กำลังสูงสุด 510 แรงม้า แรงบิดสูงสุด 47.9 กก.-ม. ถ่ายทอดกำลังผ่านเกียร์ธรรมดา 6 จังหวะ แต่ก็มีการตกแต่งที่หรูหราสะดวกสบายขึ้น แม้จะทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มเล็กน้อยเป็น 1,300 กก. ขณะที่ตีนปลายยังอยู่ในระดับ 320 กม./ชม.   ทั้งหมดนี้ คือ แนวคิดที่แยบยลในการออกแบบรถ ที่ดูเผินๆ ก็เหมือน โพร์เช ทั่วไป ซึ่งเราเห็นจนชินตา แต่มีเพียงคนเพียงหยิบมือเท่านั้นที่จะรู้ และเข้าใจจริงๆ ว่า “รุฟ” สายพันธุ์ใหม่ ทั้ง ซีทีอาร์ และ เอสซีอาร์ คือ “หมาป่าในคราบลูกแกะ” ดีๆ นี่เอง