ท้องถนนทั่วไปถือเป็นพื้นที่สาธารณะที่รถ หรือยานพาหนะต่างๆ สามารถวิ่งได้ แต่ก็ไม่ใช่สำหรับยานยนต์ทุกประเภท ซึ่งตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พศ. 2522 หรือ พรบ. จราจร ได้มีข้อห้ามกำหนดไว้เพื่อจำกัดประเภทรถที่สามารถวิ่งบนท้องถนนได้1.รถที่มีสภาพ ไม่มั่นคง แข็งแรง เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย กับผู้ขับขี่ คนโดยสาร หรือประชาชนที่ใช้ทางเดินรถ ได้แก่ รถที่มีสภาพชำรุด ทรุดโทรม, ไฟหน้า-ไฟท้ายแตก, กระจกมองข้างหาย และเรือนไมล์พัง เป็นต้น 2. รถที่ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน เช่น ป้ายทะเบียนหล่นหาย, ติดป้ายทะเบียนไม่ครบถ้วน, ติดป้ายทะเบียนตรงจุดอื่นที่ไม่ได้กำหนดเอาไว้, ดัดแปลงป้ายทะเบียน ,ไม่ได้ติดเครื่องหมายแสดงการเสียภาษี 3. รถที่ผู้ขับขี่มองไม่เห็นทางจนเกิดความไม่ปลอดภัย เช่น รถที่ไม่ได้ทำความสะอาดกระจก, กระจกมองข้างแตกหัก, ติดฟีล์มกรองแสงที่ไม่ผ่านข้อกำหนด 4. รถที่เกิดเสียงดังรบกวน หรือมีสิ่งลากถูบนท้องถนน เช่น รถที่มีการดัดแปลงสภาพท่อ หรือรถที่มีสิ่งของลากถูไปตามท้องถนน ซึ่งอาจทำให้เกิดอุบัติเหตุกับรถที่วิ่งตามมา 5. รถที่มีล้อ หรือส่วนที่สัมผัสกับผิวทางไม่ใช่ยาง เช่น รถที่ไม่ได้หุ้มยางล้อรถ, รถเข็นซูเพอร์มาร์เกท, รถตีนตะขาบ เว้นแต่เป็นรถที่ได้รับยกเว้นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง หรือเป็นรถที่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานจราจร ยานพาหนะประเภทอื่นที่ถูกจำกัดในการวิ่งบนถนนสาธารณะ ได้แก่ รถบรรทุกที่กำหนดระยะเวลาในการวิ่ง หรือให้วิ่งในเส้นทางที่กำหนดเอาไว้, รถที่มีเสียงแตรได้ยินในระยะไม่น้อยกว่า 60 เมตร, รถที่ผู้ขับขี่ยอมให้ผู้อื่นนั่งแถวหน้าเกินกว่า 2 คน (รวมคนขับ) รวมถึงยานพาหนะที่ไม่ได้เสียภาษีประจำปี หรือยานยนต์ที่ไม่ได้เข้าข่ายเสียภาษีประจำปี เช่น รถกอล์ฟ, สกูเตอร์ไฟฟ้าขนาดเล็ก, รถไถนา, สกูเตอร์ขาถีบ เป็นต้น