ขายไวอกรา

ใครเคยเห็น “ล้อรถยนต์” หลุดออกมาจากตัวรถ แล้ววิ่งฉิวไปบนถนนบ้าง จำได้ว่าผมเคยเห็นเหมือนกัน แต่บนเส้นทางที่ล้อรถทะยานไปข้างหน้าไม่มีใครเคราะห์ร้าย ล้อรถไม่ไปปะทะรถหรือผู้คน ที่เห็นเลยพากันขำ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น การใช้ถนนในย่านชุมชนคงไม่กระไรนัก ในเมื่อรถช้าหรือติดหนึบ ล้อรถยากที่จะหลุดไปก่อเหตุ แต่บนทางที่รถแล่นเร็วได้ ไม่ว่าในเมือง หรือนอกเมือง ควรมองหน้ามองหลัง ระวังไว้บ้างก็ดี โดนอัด ไม่ตายก็คางเหลือง ถ้าโดนรถเรา ยุบไม่รู้เรื่องเหมือนกัน เวลาเอารถไปเปลี่ยนยางใส่ยางที่ร้าน หรือที่อู่ เจ้าของรถอย่างเราๆ ควรเหล่ดูซะหน่อย ตอนที่เขาขันนอทล้อ ว่าแน่นหนาหรือไม่ ที่ต้องระวัง คือ ถ้าช่างรีบร้อน ใช้มือหมุนนอทตัวเมียเข้าไปครบแล้ว แต่มีเหตุให้สนใจอย่างอื่น จนกระทั่งกวดนอทล้อไม่ครบทุกล้อ หลงเหลืออยู่ล้อใดล้อหนึ่ง ซึ่งอาจเกิดขึ้นได้ เรานั่นแหละจะซวย เมื่อล้อรถแล่นฉิวออกจากรถไปข้างหน้า แล้วตัวเรายังไม่รู้ ร้องเฮ้ย...ล้อรถใคร...ทั้งๆ ที่เป็นล้อรถของเราเองแท้ๆ ฮาไม่ออกก็แล้วกัน คดีความงวดนี้เกี่ยวกับความคึกคักโดยตรง แล้วมีคนติดตะรางเนื่องจากความคึกคักนั่นแหละ ศาลตัดสินออกมาน่าสนใจก็แล้วกัน “นายอึดจริง” หนุ่มใหญ่วัยกำลังอยากใช้สตางค์ นั่งนึกนอนคิดว่าจะทำมาหากินแบบไหนถึงจะรุ่ง ได้เงินง่ายได้เงินเร็ว เมื่อไม่ใช่ลูกเจ้าสัว อยากเปิดกิจการอะไร ก็แบมือขอเตี่ยได้ทีละพันล้านหมื่นล้าน เป็นเถ้าแก่ในพริบตา ตั้งแต่ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม นายอึดจริง จึงคิดหนัก แต่ก็คิดออกมาจนได้ ตัดสินใจหากินกับความคึกคักของผู้คน เพื่อให้สมกับชื่อ อึดจริง โฆษณาทางอินเตอร์เนท ขายอุปกรณ์ทางเพศ กับยาไวอกรา มันซะเลย ได้เงินใช้ไม่ยากนี่หว่า แต่ที่นี่ คือ ประเทศไทย ขายของพรรค์นี้ในทางลับหรือเปิดเผย มีโทษทางอาญา ไม่สามารถเปิดเซกซ์ชอพ ขายได้เสรีอย่างประเทศอื่นๆ นายอึดจริง โดนตำรวจล่อซื้อและตะครุบตัวจนได้ มีของกลางเป็นหลักฐานมัดตัว ได้แก่ อวัยวะเพศชายเทียม 6 ดุ้น กับไวอกราที่ล่อซื้อ เรื่องถึงมืออัยการ เลี้ยวซ้ายไปที่ศาล นายอึดจริง ตกเป็นจำเลย ข้อหามีไว้ซึ่งสิ่งของลามกเพื่อความประสงค์แห่งการค้า ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 และข้อหา ขายยาไวอกรา อันเป็นยาแผนปัจจุบัน ประเภทควบคุมพิเศษ โดยไม่ได้รับอนุญาต ตาม พรบ. ยา พศ. 2510 จำเลย คือ นายอึดจริง เดาทางว่า ศาลคงเมตตา ในฐานะลูกผู้ชายเหมือนกัน โทษจำคุกน่าจะรอลงอาญา จึงให้การรับสารภาพ ไม่ขัดขืนต่อสู้คดี และออดอ้อนอ้างว่ามีภาระเลี้ยงดูลูกเมีย ไม่กล้าทำผิดอีกแล้วล่ะครับ ศาลชั้นต้นซึ่งพิจารณาคดีนี้ ไม่ทราบเหมือนกันว่าท่านเป็นบุรุษ หรือสตรี ไม่ยักเมตตา นายอึดจริง ตีหน้าเคร่ง ตัดสินเอาผิดข้อหามีสิ่งของลามกเพื่อการค้า จำคุก 4 เดือน ข้อหาขายไวอกราโดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุกตั้ง 2 ปี 8 เดือน รับลดกึ่งรวมเป็น 1 ปี 6 เดือน ไม่รอลงอาญา นายอึดจริง นึกไม่ถึงว่าจะติดคุกจริงๆ กับการหากินพรรค์นี้ จึงดิ้นรนด้วยการยื่นอุทธรณ์ ขอให้ยกฟ้อง ลงโทษสถานเบา ศาลอุทธรณ์ใจแข็งเหมือนกัน พิจารณาแล้วพิพากษายืน ให้ นายอึดจริง ติดตะรางอย่างเดิม เรื่องยาวถึงศาลฎีกา เพราะ นายอึดจริง ตื้อเพื่อให้หลุดข้อหา หรือไม่ติดตะราง ยื่นฎีกาโดยทนายทำให้ อ้างโน่นอ้างนี่มั่วไปตามเรื่อง เช่น ฟ้องของโจทก์บรรยายไว้ไม่เข้าองค์ประกอบความผิด ตบท้ายด้วยการอ้อนวอนขอ ให้ศาลเมตตาลูกนกลูกการอลงอาญา อ้างว่าทำมาหากินทางด้านสนุกสนานบันเทิงชัดๆ ไม่น่าจะต้องติดตะราง ที่ญี่ปุ่นหรือเมืองฝรั่งเขาขายกันโจ๋งครึ่มเลยครับท่าน ศาลฎีกาซึ่งไม่ได้สนใจไวอกรา แม้ส่วนใหญ่จะอายุเยอะก็ตาม เพราะงานแยะจนหมดอารมณ์ ผมว่ายังงั้นนะ พิจารณาคดีนี้อย่างอุเบกขาวางเฉย แม้จะมีของกลางส่งไปให้ดูพร้อมสำนวนก็ตาม แล้วท่านก็ชี้จนขาดออกมาว่า ข้ออ้างของ นายอึดจริง ที่ว่า ฟ้องของโจทก์บกพร่องนั้นอ้างส่งเดช คำฟ้องของโจทก์เข้าองค์ประกอบความผิดอยู่แล้วล่ะ ศาลฎีการู้ไต๋นะว่า นายอึดจริง หาทางเข็นคดีขึ้นมา เพื่อให้เราใจอ่อนตัดสินรอลงอาญา (อันนี้ผมว่าเอง) แต่งวดนี้ศาลฎีกาก็แข็ง เอ๊ย...ใจแข็ง จึงพิพากษายืนตามที่ศาลล่างว่าไว้ หมายความว่าศาลทั้ง 3 ด่านไม่ยักใจอ่อน ไม่ยักรอลงอาญาให้ นายอึดจริง แสดงว่ายึดกฎหมายอันเป็นแนวทางตามประเพณีวัฒนธรรมไทย ซึ่งยังไม่ยอมรับ ยังไม่เปิดกว้าง เรื่องการแสดงออกทางเพศ ถือเป็นเรื่องลามก ที่มีที่ซื้อขายของเทียมทั้งหลายจึงเป็นไปแบบลับๆ ถ้าขายหรือมีไว้เพื่อขายโดนจับได้ก็ติดตะราง ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ส่วนการขายยาไวอกรา หรือโด่ไม่รู้ล้มตำรับฝรั่ง ซึ่งเป็นยาอันตราย เพราะเป็นยาขยายหลอดเลือด มีส่วนผสมของซิลเดนาฟิล กินสุ่มสี่สุ่มห้า ชักตาตั้งตายกันมาไม่น้อย จึงเข้าข่ายเป็นยาอันตรายต้องควบคุมพิเศษ ไม่ให้เอามาขายส่งเดช คนที่หากินทางนี้จึงเสี่ยงตะราง ดังที่ศาลตัดสินไว้ให้เห็นนั่นแล อย่างว่าทุกวันนี้ ผมยังได้รับอี-เมล์บอกขายไวอกรา ทั้งในและนอกประเทศ ต้องลบอี-เมล์ทิ้งจนมือหงิก ทั้งๆ ที่เราไม่เคยติดต่อซื้อขายแม้แต่นิดเดียว ให้ดิ้นตาย เอ้อ ถ้าบอกขายยาลดความคึกคักลงมาหน่อย ให้เราอยู่แบบสบายๆ ก็อาจจะอุดหนุนบ้าง ฮา...ว่าไปโน่น