คนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเริ่มอาชีพนักทำหนังสือ ชอบถามผมว่า ทำอย่างไรจึงจะเขียนข่าว บทความ หรือสารคดี ให้มีสไตล์เป็นของตัวเองได้คำตอบของผมก็คือ อย่าเพิ่งถามถึงสไตล์ จนกว่าจะแน่ใจว่าพื้นฐานการเขียนของคุณแน่นหนาดีพอแล้ว ซึ่งไม่ต่างจากมืออาชีพสาขาอื่นๆ สถาปนิก ต้องศึกษา และสะสมประสบการณ์ด้านการออกแบบ จนสามารถสร้างบ้านธรรมดาๆ ที่มั่นคง แข็งแรง ผนังไม่ร้าว หลังคาไม่รั่ว ให้ได้เสียก่อน จิตรกร ต้องฝึกผสมสีเป็นพันๆ สี ลากเส้นเป็นหมื่นๆ เส้น จนสามารถวาดภาพได้ทุกแนวเสียก่อน พ่อครัว ต้องเรียนรู้ศาสตร์เกี่ยวกับการครัว จนสามารถปรุงอาหารทุกชนิดได้อร่อยเสียก่อน นักฟุตบอล ต้องซ้อมจับบอล เลี้ยงบอล ส่งบอล จนช่ำชอง และสามารถเล่นได้ทุกตำแหน่งเสียก่อน ส่วนนักเขียนไม่ว่าจะเขียนเรื่องอะไร ถ้ายังไม่สามารถผูกประโยค เรียบเรียงเรื่องราวให้ผู้อ่านเข้าใจได้ง่าย ก็ไม่สามารถสร้างงานเขียนที่มีสไตล์ได้ และอย่าเข้าใจผิดว่า การเขียนงานที่อ่านยาก หรือไม่ชวนอ่านนั้น เป็นสไตล์อย่างหนึ่ง สำหรับทุกอาชีพ เบสิคจึงสำคัญที่สุด จากนั้นค่อยพัฒนาสู่สไตล์ ซึ่งต้องผ่านการค้นหา และเคี่ยวกรำอีกหลายขั้นตอน การสร้างสไตล์ของตัวเอง เป็นเรื่องยาก และลึกซึ้ง ถือเป็นเลเวลสูงสุดของมืออาชีพ ซึ่งหมายความว่าไม่ใช่ทุกคน หรือพูดให้ถึงที่สุด มีน้อยคนนักจะทำได้ ดังนั้น จึงไม่แปลก ที่โลกเราจะเต็มไปด้วยสถาปนิก จิตรกร พ่อครัว นักฟุตบอล นักเขียน และมืออาชีพด้านอื่นๆ มากมาย ที่สามารถสร้างสรรค์ผลงานได้ดีมีมาตรฐาน แต่ไม่โดดเด่น เพราะหาสไตล์เฉพาะตัวไม่เจอ จริงๆ แล้ว บางอาชีพไม่จำเป็นต้องมีสไตล์ก็ได้ครับ แค่พื้นฐานแน่น ทำงานหนัก ซื่อสัตย์สุจริต และรู้จักคิดก่อนพูด ก็เพียงพอแล้ว เช่น อาชีพ นายก ฯ และผู้ว่า ฯ กทม. เป็นต้น